شعری زیبا در وصف وطنم کوهمره


کوهمره کاکایل خوش اندی

یادباد آبادي سرسبز ایل/ مردمان خوب و یكرنگ و اصیل/نان و دوغ و پونه و كشك و كره/ آغل بزغاله و میش و بره/ كاش برميگشت دوباره مشك دوغ/خسته ايم از دوره رنگ و دروغ!

 

 

 کوهمره

 

 


 

 

 

 

 

 

الا کوهمره خاک مرد پرور

 

 

تویی مآوای مردان دلاور
 

 

 

 

 

 

 

 

زمینت پرگل وپرسبزه باشد

 

 

کنام شیرهای شرزه باشد
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

هوایت روح پرور مشک بیزاست

 

 

دراینجا هرکه میهمان است عزیزاست
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به خاکت رهگذردل می سپارد

 

 

غریبی در تومعنایی ندارد
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به هرجابنگرم سرسبزو زیباست

 

 

بساط زندگی اینجا مهیاست
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به هرجا یک نشان از زندگی بود

 

 

مرامش مردی ومردانگی بود
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

زنانت همچونان مردان مردند

 

 

به رنج روزگار اندر نبردند
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نشان ازشیرمردان داری ای خاک

 

 

تو پروردی بسی مردان چالاک
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نشان مردی از خاکت بجویم

 

 

بیاد مهدی سرخی بگویم
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مبارز مردی اندر جنگ سالار

 

 

که شد برایل قشقایی مددکار
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شنیدی مهدی سرخی چه ها کرد

 

 

که جان صولت از زندان رها کرد
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بنام نامیت ای خاک زیبا

 

 

بیارزد خاک تو بر کل دنیا
 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دل کوچنده را تسخیر کردی

 

 

میان خاک خود زنجیرکردی
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                

 

                         شاعر:صفری کوچنده
 
 
 
 

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسبها: کوهمرهشعر کوهمرهکوهمره سرخی
نوشته شده در یک شنبه 21 / 7 / 1388ساعت 13:43 توسط حمید مرتضایی|